ISBN 978 90 254 5047 2
uitgeverij Atlas Contact
Huisje boompje beest, natuurlijk roept dat gelijk het alom bekende huisje-boompje-beestje-gevoel op. En dat is ook beslist het uitgangspunt van dit boek. De hoofdpersonen Joris en Lidia vormen een koningspaar. Samen met hun twee puberkinderen, Daniël en Sterre, wonen ze in een leuke twee-onder-één-kapwoning met een aangeharkte tuin in een vinexwijk. Goede auto voor de deur en leuke buren, compleet met feestjes, roddel en achterklap.
Het woord beest in de titel is echter geen vergissing, want Rob komt in de wijk wonen. Rob is een charmante man, een fotograaf die snel in de wijk integreert, maar wie is Rob eigenlijk en waar komt hij vandaan? Is Rob een beest zoals sommigen ons willen doen geloven of maakt hij het beest in anderen los? Zeker is wel dat hij het leven in het rustige wijkje en zeker dat van Lidia en Joris op zijn kop zet.
In korte tijd gebeurt er van alles. Joris gaat er met de racefiets op uit, legt contact met een zwerver met een plantje op zijn kop, gaat onder begeleiding van Rob fotograferen en droomt over een wereldreis - hij wil weg van de heg!
Lidia denkt er het hare van, zij hoort verhalen over Rob, geruchten over iets met kinderen, ze wil het niet geloven, maar gaat op verzoek van een buurvrouw toch op onderzoek uit. Ze staat onder druk omdat de buurvrouw Lidia's dochter in de buurt van Rob heeft gesignaleerd.
Deze korte inhoudelijke schets riep bij mij de sfeer op van een unheimische vinexlocatie. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik bevooroordeeld ben over de sfeer in een vinexwijk. Voor mij blijven het toch nieuwe dorpen die aan bestaande gemeenten worden vastgeplakt. Bewoners van een divers komaf moeten het maar met elkaar zien te rooien en dan komt er in de betreffende wijk in dit boek ook nogeens een nieuwe buurman...verandering is nooit fijn!
Bijna thrillerachtig, maar er stond bij dat het om een schurende komedie zou gaan. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik zag er naar uit dit boek te mogen lezen en recenseren.
En ik ben zeker niet teleurgesteld, sterker nog het boek heeft mij enorm verrast. Niet in de zin van op het verkeerde been gezet, maar meer door de onderliggende ontwikkelingen van de hoofdpersonen. Het boek ontwikkelt zich van een gezellige page-turner naar een "ik wil weten hoe dit afloopt" boek.
De gezellige eerste indruk wordt vooral veroorzaakt door de gemoedelijke kennismaking met alle buurtbewoners. Met een fikse dosis humor krijg je hun dagelijkse beslommeringen opgelepeld. Als vanzelf kom je erachter wie er veel kletst, welke problemen een ieder voor zich tegenkomt, wie de tobber is en wie er juist weer heel goed kan relativeren en alles positief bekijkt. Maar ondanks persoonlijke sores en geheimpjes is het een gezellige buurt. Het leven kabbelt lekker voort en heel gemakkelijk maakt Rob zijn entree.
En met Rob komt de angst in de straat wonen... Rob maakt iets in mensen wakker, Rob verandert de buurtbewoners en daarmee verandert het boek. Het boek wordt meer een innerlijke zoektocht van onder andere Joris, maar ook van een aantal andere personages. Ieder leert zijn eigen lessen over wat belangrijk is en wat geluk is. En ieder volgt zijn eigen zoektocht en vindt zijn eigen oplossing. En net als in het echte leven zijn er nog genoeg open eindjes waar je het jouwe van kunt denken.
Om de innerlijke zoektocht te illustreren, een paar mooie lessen/citaten tot slot:
"Wie streefde naar geluk moest zichzelf het gevoel geven dat geluk maakbaar was, dat hij zelf de eindverantwoordelijke van zijn eigen film was, de regisseur, degene die deed wat hij wilde. Het moest niet zo zijn dat het leven voor jou zou kiezen, dat alles je overkwam."
"Je zou ook eens buiten je eigen kaders kunnen kijken. Daar kom je ook schoonheid tegen, niet alleen in een aangeharkt park waar je alle hoekjes kent."
Denk nu niet dat dit boek een hoogdravende, psychische speurtocht is... dat is namelijk niet zo, het is een heerlijke roman over dagelijkse beslommeringen en wat er kan gebeuren in een kleine gemeenschap. Een boek met mooie levenslessen. Ik kan alleen maar adviseren: "Lees het boek en geniet!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten