ISBN 978 90 254 5026 7
uitgeverij Atlas Contact
Een troostrijk, modern sprookje, iets wat zeker wordt waargemaakt, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik wat moeite had om door het verhaal gepakt te worden. Dit had vooral te maken met de wisselende vertelperspectieven en de vele personages. Wat ik in zo'n geval vervolgens doe is het boek benaderen als een puzzel die ik op wil lossen, ik maak aantekeningen om zo tenminste te kunnen volgen hoe de personages zich onderling verhouden en wie wat doet en denkt. En er wordt wat gedacht en gefilosofeerd in Fuzzie (of door Fuzzie).
Al die kleine puzzelstukjes in de vorm van belevenissen van de hoofdpersonen, de gedachten die zij hebben en de metaforen die door Fuzzie ingefluisterd worden, maken het uiteindelijk een mooi boek. Een boek dat het herlezen zeker waard is omdat je dan hoogstwaarschijnlijk nog veel meer lagen zult ontdekken.
Fuzzie in het kort.
Op een ochtend in april ontvangt Maisie een pakketje. Een kartonnen doosje met daarin een klein, wit, pluizig bolletje. Maisie houdt het bolletje even tegen haar wang. ‘Hé jij, ben je daar eindelijk?’ zegt het dan.
Met dit zinnetje trekt het bolletje de aandacht van meerdere mensen in de stad. Het fluistert hen iets toe. Deze fluisteringen brengen troost.
De vragen en verhalen van het bolletje doen meer dan dat, ze verbinden de diverse levens aan elkaar. Vrijwel iedere persoon in dit boek zoekt op zijn eigen manier naar liefde en de bolletjes wijzen hen de weg.
Een tipje van de sluier over de andere hoofdpersonen.
Zo is er Florence, de ex van Maisie. Zij mist Maisie nog steeds en met haar blauwe bolletje volgt ze nauwgezet haar gangen. Zij is productdesigner en heeft meerdere bolletjes in haar bezit... Eén van de stand-ins voor Maisie is de kunstenares Angelica, die van Florence een roze en een paars bolletje krijgt. De roze komt in het bezit van Angelica's werkloze partner Stephan. Hij gaat naar aanleiding van de vragen die het bolletje hem stelt op zoek naar een zinvollere invulling van zijn leven.
Een andere verhaallijn in het boek is die van de gepensioneerde Diek en zijn hondje Max. Het is vooral Max die zich over het paarse bolletje ontfermd, maar ook Diek ontkomt niet aan het fluisterstemmetje. Twijfelend over één van zijn internetdates kruist zijn pad dat van Maisie. Kwestie van goed opletten...
De bolletjes geven leidraad aan de levens van de hoofdpersonen, ze vertellen hen dingen en laten ze dingen doen. Iedereen houdt op zijn eigen manier van zijn bolletje en koestert het...
Uiteindelijk worden de bolletjes stil... Het lijkt er op dat hun taak is afgerond, dat iedereen heeft gevonden wat hij zocht. Maar klaar is het blijkbaar nooit gezien de belofte stil op je te passen.
Wat is het?
Waar komt het vandaan?
"Ik zit niet in je hoofd. Ik ben geen onderdeel van je en toch hoor ik bij je. Ik ga niet weg zolang jij wilt dat ik blijf... Bij mij kun je zijn wie je wilt zijn omdat ik weet dat jij altijd jij bent, -nee, met mij aan je zijde hoef je nooit bang te zijn, geloof me, lief ding, bij mij ben je veilig. En als je wilt, mag je nu even in me knijpen."
Wat is Fuzzie voor boek? Het is inderdaad sprookjesachtig; onwaarschijnlijk en toch dicht bij de werkelijkheid. Het is lief met valse wendingen. Het zit vol met mooie verhandelingen over alledaagse dingen. Het gaat over relaties en over liefde en zo kan ik nog een poosje doorgaan.
Het is eigenlijk zoals op bladzijde honderd staat een bundel korte verhalen die op een fantasierijke manier prachtig bij elkaar gebracht zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten