dinsdag 21 februari 2017

recensie: Masser Brock - Bert Wagendorp


Masser Brock - Bert Wagendorp   
ISBN 978 90 254 4961 2 
uitgeverij Atlas Contact 

 

Via de nieuwsbrief van de club van echte lezers bereikte mij het eerste bericht over de roman Masser Brock van Bert Wagendorp. 
De volgende informatie was voor mij reden genoeg om me aan te melden voor weer een spannend avontuur!

Masser Brock is columnist voor De Nieuwe Tijd, de grootste kwaliteitskrant van het land. Ooit was hij overtuigd van het belang van de journalistiek en was hij een idealist. Dat verandert als er in het buitenland vier Nederlandse soldaten onder verdachte omstandigheden om het leven komen. Massers zus Mia is de spindoctor van de premier en terwijl hij de ene waarheid probeert te ontrafelen, creëert zij een andere. In één zin wordt er vervolgens in de brief melding gemaakt van infiltratie door de geheime dienst en een vissersdorp dat naar cocaïne ruikt.


Voor mij was dat eigenlijk al een signaal dat er meerdere verhaallijnen in het boek zouden zitten. En dat bleek te kloppen. Het boek gaat niet alleen over Masser en zijn zoektocht naar de waarheid of zijn worstelling hoe je journalistiek moet bedrijven in de huidige maatschappij. Wat levert de waarheid uiteindelijk op behalve een hoop ongeluk, biedt de leugen niet juist de troost die mensen nodig hebben?  
Het gaat over persoonlijke ontwikkelingen en familieverbanden van alle betrokkenen.

Het boek begint met een knappe beschrijving van Massers familie en het ontstaan van de krant De Nieuwe Tijd. In column-achtige hoofdstukken maak je kennis met de belangrijkste hoofdpersonen uit het boek en hun drijfveren. Het verteltempo is hoog, staat vol heerlijke "Wagendorp-humor" en prachtige inzichten. Het verschil tussen geluk en droefheid is één seconde. 
De vertellingen uit de eerste hoofdstukken kun je lezen als op zichzelf staande verhalen, maar blijken al gauw een prachtige opmaat te zijn voor de rest van het boek. Terugblikken naar bepaalde verbanden of opmerkingen is in dit boek heel goed mogelijk omdat de titels van de hoofdstukken op een sublieme wijze de lading dekken.


Een 103-jarige Italiaanse horlogemaker als grootvader, hippie-ouders op een woonboot, een familiedrama, een zus die het met de premier doet, een krantenfamilie met een Sint Bernard in de hoofdrol... Deze zaken vormen het decor waarin Masser zoekt naar de waarheid of kan ik beter zeggen waarin hij op zoek gaat naar wie hij eigenlijk is en wat hij belangrijk vindt.

Hij is columnist -stukjesschrijver- hij geeft zijn mening over het nieuws, maar er zijn tegenwoordig zoveel stukjesschrijvers in de krant dat het er op lijkt dat de meningen over de feiten belangrijker zijn dan de feiten zelf.


Het verhaal is zo mooi geconstrueerd dat ik geneigd ben uit enthousiasme een korte samenvatting te geven. In plaats daarvan een sfeerimpressie aan de hand van het volgende citaat:

"Dit is zo'n Scandinavische film waarin ze met z'n allen in een huis in het bos zitten. En dan ligt er opeens een drama op tafel waaruit blijkt dat alles anders is dan ze altijd hebben gedacht. En dat zet dan de onderlinge relaties zwaar onder druk. De mannen draaien door  en de vrouwen beginnen wanhopig te huilen. Het is donker en buiten sneeuwt het en het kan zomaar eindigen in moord en doodslag." 


De beklemming die uit dit stukje spreekt  geeft heel goed de worsteling van de 

hoofdpersoon aan, zonder het daarmee een beklemmend en zwaar boek te maken. Juist de dingen eromheen maken het ook weer luchtig.
Zo is er het gegeven dat het om een fictieve roman gaat, maar ik vind het wel fictie met een vette knipoog naar de werkelijkheid. Ik lees dingen letterlijk terug, zoals de passages over De man en het hout van Lars Mytting en Wagendorps eigen Ventoux. Echter ook tussen de regels door rijst een vermoeden van gelijkenis met de echte wereld, waarin de premier zijn eigen opgewekte zelf is die spreekt op treffend herkenbare toon. En wat te denken van de twee keer opduikende sportverslaggever?


Bert Wagendorp heeft ons met deze roman niet alleen een prachtig verhaal geschonken, maar tevens een inkijkje in de wereld en het brein van een journalist. 

Ga dit boek gewoon lezen! Go with the flow en geniet er van!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten