uitgeverij Atlas Contact
Het boek
voor
de
echte man (m/v)
Zullen we om te beginnen dat rolbevestigende mannenboek maar loslaten...ik heb me als vrouw namelijk kostelijk vermaakt met dit
boek. Natuurlijk staat het vol met autozaken, maar alle technische opmerkingen
maken het verhaal niet minder leesbaar. De verschillende verhaallijnen in het boek
maken dat iedere lezer zich meer dan welkom voelt.
De eerste zin
over Paardenkracht in de nieuwsbrief van De club van echte
lezers trok meteen mijn aandacht. "Erik Fyksens
benzinestation aan de rijksweg, door zijn ex-vriendin liefdevol gerestaureerd
in jaren 60 stijl, is een unicum in de Noorse provincie"
Uit
eigen ervaring wist ik dat een benzinestation langs de rijksweg in Noorwegen een totaal ander gegeven is dan een tankstation langs
een Nederlandse snelweg. Als je in Noorwegen door het uitgestrekte landschap
rijdt en je ziet onverbiddelijk de benzinemeter richting het rood kruipen, dan
is de ontmoeting met een benzinestation een godsgeschenk en de mensen die je
er ontmoet zijn vrienden voor het leven. Voor mij was het volgende citaat niet
alleen heel herkenbaar, het geeft ook het karakter van de hoofdpersoon weer:
"Meestal waren mensen
alleen maar zonder benzine komen te staan, maar ze konden vaak wel huilen van
blijdschap wanneer ze hem zagen. En dat had hij zelf ook: die gezichten die
opleefden achter de beslagen ruiten, de weerschijn van de gele waarschuwingslichten
van zijn pick-up, de trilling in de stem van de mensen die uitlegden wat er was
gebeurd, het gewicht van een volle jerrycan die hij van de laadvloer tilde, het
geklots van de benzine die door de vulpijp zakte."
Erik Fyskens
trof deze mensen niet per ongeluk aan, hij stond er elke dag bij zonsopgang voor op de uitkijk.
Erik is een man die met veel liefde voor zijn vak, zijn klanten en zijn
dorp, een prachtig gestileerd benzinestation runt, alwaar men niet alleen kan
tanken maar ook terecht kan voor elke vorm van onderhoud aan welke auto dan
ook. Kortom hij heeft veel kennis van zaken, het station en de auto's vormen
zijn leven. Hoe dat zo ontstaan is, wordt in de loop van het boek tussen alle
bedrijven door steeds verder ontrafeld. Dan lees je ook de prachtige staaltjes van
ruilhandel en handje klap terug, een dorpse manier van zaken doen die Erik
geliefd maakt bij veel plaatsgenoten. Toch is het niet zo idyllisch als het
lijkt, de aankondiging dat de provinciale weg mogelijk verlegd gaat worden is
de oorzaak van intriges en veel spanning in het dorp. Erik staat als idealist
tegenover een oude "vijand" die van de nieuwe situatie lijkt te gaan
profiteren. Erik moet vechten voor zijn levensonderhoud en het station wat
altijd een soort heiligdom van een verloren liefde is geweest.
Paardenkrachten hielden Erik ooit in het dorp, ze vormden de kern van
zijn bestaan. Paardenkrachten helpen hem er ook uit. Hij reviseert een oude
auto en helpt daarmee ook zichzelf.
Paardenkracht is een verhaal van wie goed
doet, (uiteindelijk) goed ontmoet, want Erik geeft en ontvangt veel. Het is ook
een boek waarin cirkels rond worden gemaakt: alles heeft een bedoeling. Wie
daarbij gevoelig is voor een stukje mystiek moet letten op wat de witte cadillac
in het verhaal doet.
Spanning is er wel degelijk in dit boek, niet overheersend maar wel
stijgend als een langzaam opgevoerde motor.
Paardenkracht is een prachtige m/v boek,
het gaat over relaties tussen mensen onderling. tussen mensen en dingen en over
krachten die voortvloeien uit die relaties. Het wordt verteld vanuit een
verrassend perspectief, het nostalgische Mobil benzinestation wat op zichzelf
al iets is om van te genieten.
Ik wil deze recensie eindigen met een foto van de inhoudsopgave van het boek,
omdat ik de titels gezamenlijk er uit vind zien als een gedicht. Het leest niet
als een gedicht, maar bekijk elke hoofdstuktitel eens afzonderlijk en laat je
fantasie zijn gang gaan. Na lezing van het boek zul je ook ongetwijfeld
ontdekken hoe goed gekozen ze zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten